je scherpe pen die maar blijft krassen
inkt doorprikt mijn klamme huid
woorden die uit je vingers kruipen
vormen uitgesproken zinnen
ik zie je mond niet meer bewegen
maar je ogen vertelden nog nooit zoveel
ik voel hoe gitzwart over mijn wangen strijkt
© Emmeline Schelfhaut
donderdag 12 juni 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
De uitkomst lijkt al van bij het begin onvermijdelijk. In afwachting de uitgeschreven woorden die priemen door de klamme huid van wie aanhoort, de uitgesproken zinnen onuitgesproken ('ik zie je mond niet meer bewegen'). Ook de taal van de ogen, die nog nooit zo leesbaar was, voedt uiteindelijk diezelfde gitzwarte stilte die als een inktvlek uitloopt over het gezicht en 'je' in het duister achterlaat.
Een reactie posten