achter een masker ga ik schuil
niemand die nog ziet wie ik werkelijk ben
niemand die begrijpt hoe iemand
die het vertrouwen kwijt is toch nog vrolijk
naar buiten kan
achter een masker ga ik schuil
met mijn verdriet, stil en in mezelf gekeerd
daarbuiten lacht men nog steeds
om het masker dat niemand ziet
© Gregory Steenkiste
(Gedicht geschreven in het kader van het Ensorproject)
dinsdag 1 december 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten