Gemaskerd bal voor de vereenzaamde fantast

Verzwolgen door de tirannie van de meute
vrouwen met gierende ogen en starende monden
verdoofd visioen van vervreemding

Aan stukken gereten gelaten
verscholen in zwarte gaten
melomanie van maskers
implosie van mijn hoofd

Chimaera’s hartstocht
woedt in mijn vingers
rivaliseert met kilte

Ik laat het honend lachen van Pierrot aan mij voorbijgaan
negeer de priemende blikken van dood en demonen

Neemt Christus mijn hand
en sleept mij naar de Apocalyps

Het voyeuristische labyrint een zinspeling
mijn tanend spiegelbeeld krijst

Parvenu der zeven zonden
echoot ambigu: ik wil ovatie

Schromend ontbloot ik mijn Kaïnsmerk
Venus vangt zwartzucht

En ik dans in de armen
van een beroerd skelet


© Isobel Beuselinck en Nina Vanwelsenaere


(Gedicht geschreven in het kader van het Ensorproject)