Opgesloten
in haar eigen woorden
zonder besef, zonder gezicht,
zonder begrip
Niemand
die wou luisteren
naar de stilte
van haar adem
het glinsteren
van haar ogen
Niemand
die wou kijken naar
de lach op haar mond
Eenzaam, maar toch
gelukkig..
© Amanda Morina
2 opmerkingen:
Eenvoud siert de mens. Het is geen sinecure te portretteren zonder te vervallen in 'oppervlakkige' beschrijving. Dit gedicht raakt iets aan maar komt niet dichterbij, blijft bijna lieflijk op een afstand. Het is dan ook aan die afstand dat het gedicht zijn tragische karakter lijkt te ontlenen. Het stelt vast en hoopt dat de lezer verder kan en anders kan.
Eenzaamheid is niet altijd wat het lijkt hé ;-)
Een kanjer van een gedicht en zoals HKE al aanhaalde "Eenvoud sier de mens"!!
Niels
Een reactie posten