De Nacht is
wreed en toch zo
‘verken me, graag’
Onzichtbaar banen lippen
zich
een
weg
worden gezocht
maar gaan waar niemand komt
ze fluisteren
(toe, nog even en dan huiswaarts)
© Sam Ecker
(Geschreven in het kader van het project 'Nachtgezicht')
Geen opmerkingen:
Een reactie posten