Daar staat ze dan
schuifelend trippelend glij ik
teen voor teen haar richting uit

Ze kijkt weg, herkent me niet
en ik, schoorvoetend, durf niet meer
en toch ben ik een man met een plan
zo kent ze mij

Was dat het zwiepen van haar ogen
als een ongenadige en geile zweep
ze tracht me te verleiden tot één
van haar vele escapades

zoveel gebeurd, zo snel vergeten
samen, maar eigenlijk gewoon alleen

Onberoerd ga ik verder
sla op hol en ren en zij
verdwijnt steeds verder
en ik kom dichterbij
zo duister was ze nog nooit

Plots tuimel ik en grijp
haar sluier, ruk hem af
en duw mijn lippen op haar

ze tolt, de nacht


© Sam Ecker

(Geschreven in het kader van het project 'Nachtgezicht')