Donker
licht
en alles wat daar
tussen ligt
schreeuwend grijs
krijsend blauw
jankend geel
en schrijnend groen
achterlijk bruin
brandend oranje
spuwend zwart en
verraderlijk wit
brakend roze

In de donkere nacht
zijn wij niet alleen
het schreeuwende grijs van de steeg dat in krijsend blauw van de ondergaande hemel is omhuld
jankend geel daalt ook de einder, trekt schrijnend groen uit de bladeren van bomen die achterlijk bruin blijken te zijn
brandend oranje van zwartspuwende vlammen die uitslaan in een verraderlijk wit licht
brakend roze drab klettert uit de mond van de dronken maatschappij, die met heel zijn gewicht te pletter stort op het schreeuwende grijs van het trottoir
krijsend blauw water overspoelt de dijken vol lieden, ongestoord en verdronken in waanzin
jankend geel zijn de kranten die dagelijks schrijven over geweld, moord en doodslag
schrijnend groen is het gras dat niet meer groener is aan de overkant maar stilaan achterlijk bruin wordt door de verplettering van zijn vertrappelaars
brandend oranje zijn de monden van de criticasters, die niets liever doen dan zwartspuwen over alles en nog wat
verraderlijk wit zijn de wolken die wij zien wanneer wij omhoogkijken door onze brakend roze bril
donker in de nacht is het niet en we zijn niet alleen


© Reuben Martens

(Geschreven in het kader van het project 'Nachtgezicht')