Ik hou mijn gedachten bij het heden
of liever nog in het verleden
wil niet aan de toekomst denken
die kan mij geen vreugde schenken
en langzaam gaat alles kapot
geloofde ik maar in een god
dan kon ik dit goddeloos bestaan
voorgoed aan banden leggen
© Bram Cuvelier
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
Hey,
Ik vind het een mooi gedicht, vanwege de inhoud en het gevoel dat het geeft, beetje melancholisch...
Ikzelf ben niet zo aan rijmende gedichten, maar ja, is eigen voorkeur natuurlijk :)... Ik vind het bovendien niet echt storend...
Het gedicht is goed opgebouwd, mooi uitgewerkt, maar ik mis eerlijk gezegd een beetje een sterk, krachtig einde...
Xx
Het idee dat het geloof in een god, een of andere verbondenheid (band) met een god, het vertrouwen zou kunnen geven een nieuw (vreugdevol?) leven te omarmen, namelijk de dood, en zo dat goddeloze aan banden te leggen, vinden wij erg tekenend.
Ik ben ook niet direct fan van rijmelarij (tenzij indirecte of klinkerrijmen) maar in dit gedicht vidn ik niet dat dat echt stoort (zoals de vorige al eerder melde) al. Het einde voor mij vind ik juist helemaal geschikt en het geef mij een soort...rust, het valt niet te beschrijven.
De gedachte die in het gedicht steekt vind ik -voor mij dan toch- nogal...passend, hetzij dan buiten de laatste regels.
Ik vind het een uitstekend gedicht, doch niet direct een favoriet. ^^
Dit gedicht mag er best wezen omwille van zijn inhoud.
Enkel het rijmen vind ik storen bij het lezen.
Als je het rijmen achterwege zou laten wordt het een totaal ander gedicht dat mij meer zou aanspreken. Maar, dat is dan mijn mening natuurlijk hé.
N.
De inhoud is wel nogal cliché (buiten de laatste 3 regels dan)maar goed ja, het kon slechter.
Een reactie posten