zaterdag 20 oktober 2007

Schoonheid...

Het ZwaRt

in

Zijn Ogen...


Het vaLLen van

zijn TrAneN

als

RegenDrUppEls

in

Mijn Ogen

Langs

Mijn WanGen

op de

GROND...



© Amanda Morina

1 opmerking:

Het krakende ei zei

Deze droefgeestige schoonheid mist zijn val niet. Hoe eerlijk is wat opwelt uit verdriet, zich daarna bevrijdt in mede-lijden (Zien lijden doet lijden?) en zich zo ten gronde weet te richten. Het werkt bijna verfrissend, al zou de schoonheid hieraan ten ondergaan. Dit gedicht is verdienstelijk, al was het maar omdat het iets losmaakt, zelfs letterlijk (tranen) gezien het hoofdlettergebruik een druppeleffect beoogt.