'voor hij mij met stomheid slaat en mij / doodt waar ik bij sta, waar jij bij staat' (Hans Faverey)
Is het de troost van pessimisme wanneer pijnlijke woorden heilzamer blijken te zijn dan dodelijke stilte? (zie parallelle opbouw: speldenprikjes/griepje versus messteken/ pest; let overigens ook op het verkleinwoordje om het contrast nog wat te benadrukken)
Elke vorm van communicatie (hoe kwetsend ook) haalt het bij een stilte waarbij de spanning te snijden is met een kwalijke afloop als gevolg.
Of om het met Lucebert te zeggen:
'ik ben een stem die geen stem geeft
aan al wat reeds stem heeft
maar die op een pijnlijk zwijgen
het wonderbeeld van een woord legt'
(Lucebert)
We kunnen dat wel missen. Soms missen we dat. Het gedicht is het ontbrokene.
1 opmerking:
'voor hij mij met stomheid slaat en mij / doodt waar ik bij sta, waar jij bij staat'
(Hans Faverey)
Is het de troost van pessimisme wanneer pijnlijke woorden heilzamer blijken te zijn dan dodelijke stilte? (zie parallelle opbouw: speldenprikjes/griepje versus messteken/ pest; let overigens ook op het verkleinwoordje om het contrast nog wat te benadrukken)
Elke vorm van communicatie (hoe kwetsend ook) haalt het bij een stilte waarbij de spanning te snijden is met een kwalijke afloop als gevolg.
Of om het met Lucebert te zeggen:
'ik ben een stem die geen stem geeft
aan al wat reeds stem heeft
maar die op een pijnlijk zwijgen
het wonderbeeld van een woord legt'
(Lucebert)
We kunnen dat wel missen. Soms missen we dat. Het gedicht is het ontbrokene.
Een reactie posten