die wenk bij het laven
geeft me hoge hakken
waarmee ik verdwaal

mijn mond krijst kleuren
jouw zilveren tong zwijgt
- hoe zie ik eruit?

mijn adem betast de grens
tussen de wereld en dit gedicht

Wetend

ik ben mijn beste vriend


© Mathijs Tratsaert




De olifanten (1948), Dalí