liefde en vrijheid
langdurig voor gevochten,
lot bepaalde iets anders
boeien branden als sigaren
bovenop mijn naakte huid,
bewust stop ik met ademen
tralies, koud en zwart als gothic
't insluit mijn bleek en warm lichaam,
terwijl ik mijn hoofd buig
mijn prins op zijn witte
merrie is gekomen in de nacht,
mijn ogen kijken in die
van de Engel des Doods
viva la vida,
vergiffenis
© Kim Depickere
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Wie zo verteerd wordt door een onstuitbaar verlangen naar liefde en vrijheid, kan het in dit aardse tranendal maar beter opgeven. Hopeloos op zoek naar idealen ben je gevangen in een subcultuur vol gothic en morbide fantasieën. De verlossing door middel van de dood lijkt (vergiffenis) dan ook het 'gedroomde' bestaan. Het verlangen naar de dood is in wezen te interpreteren als het verlangen naar de dood van de dagelijkse werkelijkheid. Ik en werkelijkheid staan als gezworen vijanden tegenover elkaar en streven naar elkaars opheffing.
Het volslagen gebrek aan 'houvast' (wij zijn 'geboeid' tegen wil en dank) in deze wereld, zorgt ervoor dat wij de Engel des Doods verwelkomen als een prins op het 'witte' paard. Tegelijk is het angstaanjagend dat de zuiverheid ('wit') van deze verlossing overschaduwd wordt door de verbinding met 'merrie in de nacht'.
Overigens wordt het inhoudelijke gebrek aan houvast gecompenseerd of ondersteund door een strakke vormgeving (elke strofe krijgt dezelfde beginletter), alsof wij de onvolmaakte werkelijkheid willen bezweren.
Mooi hoe ieder vers met dezelfde letter begint. mooi gevonden!
Ook mooie metaforen, boeien branden, tralies,.. goed zo.
En dan het mooiste van het gedicht volgens mij : "mijn prins op zijn witte MERRIE is gekomen in de NACHT," prachtig hoe je hier met dit woord speelt.
Dus qua taal is dit gedicht echt zeer goed. Maar de inhoud..bij mij schort er wel iets aan..iets onverklaarbaar..sorry!
Wel goed gedicht en met deze stijl kan je zeker pareltjes schrijven!
N.
Een reactie posten