Vroeger was jij
onmisbaar
en ik jouw favoriet
anders kon het niet
Vroeger was het niet
Ik
niet Jij
maar jij en ik
wij allebei
Maar vroeger was toen
nu is het niet meer
het is allemaal
éénrichtingsverkeer
Nu sta je daar
liefje
daar is de deur
ga nu maar
© Liridona Gashi
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Aardig gedichtje dat van bij het begin alles op scherp stelt en daaruit de nodige conclusies weet te trekken. Het is duidelijk dat men zich de dingen anders had voorgesteld...
Is dit nu later? De deur die openzwaait en met het 'liefje' de herinneringen aan vroeger nu wil zien verdwijnen. Het contrast tussen de 'eensgezindheid', de 'samenhorigheid' onder twee mensen, het op elkaar afgestemd zijn en het zich misschien wel voor elkaar bestemd voelen aan de ene kant en het wegsijpelen van dit alles in twee levens die op zichzelf betekenis gaan vormen, eerder dan samen vorm te geven aan de andere kant. Dit is een harde noot om kraken. Maar hier is geen weg terug, hier is enkel nog 'éénrichtingsverkeer', dus...
Een reactie posten