woensdag 16 januari 2008

Aan mij

huilende ogen verwijten
jaloerse ziel; alles voor hem
weggeblazen door feesttoeters

halfweg achteloze vlammen
dartelen wij, bevroren in tijd

heel stil
achtergebleven
wachtend op het teken


© Kim Depickere
Gepost door

1 opmerking:

Het krakende ei zei

Je gedicht openbaart zich als een pijnlijke zelfconfrontatie, confrontatie met een jaloerse ziel (waar de ogen het uiterlijke landschap van vormen), het bewustzijn van een onschuldige ('achteloze') en onvoorwaardelijke ('alles voor hem') liefde die op een bruuske wijze halt toegeroepen wordt ('weggeblazen door toeters'). Het verdriet is 'wachtend' nu, 'wachtend' op het teken dat duidelijk maakt hoe het nu verder moet, het teken dat schuld aflost, dat tijd weer vloeibaar maakt…

16 januari 2008 om 19:47

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)