woensdag 9 mei 2007

Wereldbeeld

Schreeuwend op de wereld gezet
spelen, plezier, een glimlach.

Klaargestoomd voor de maatschappij
studeren, goesting, een denkrimpel.

Jezelf bewijzen in de maatschappij
werken, ongenoegen, een depressie.

Opzij geschoven door de maatschappij
duimdraaien, pijnscheuten, een traan.

Schreeuwend de wereld ontnomen
dood


© Kim Depickere

5 opmerkingen:

Het krakende ei zei

Het leven als één langgerekte schreeuw (wat onmiddellijk doet denken aan 'De schreeuw' van Edvard Munch) tot de dood ons definitief de mond snoert, zo luidt je sombere levensvisie in dit gedicht.Je gedicht begint en eindigt met een schreeuw en op die manier is de cyclus van het leven rond. Alleen staat de juichende schreeuw van het nieuwe leven in schril contrast met de pijnlijke schreeuw op het einde (wat best een knappe vondst is) getuige de neerwaartse spiraal die telkens samengevat wordt op het einde van telkens de tweede regel per strofe: 'glimlach' - 'denkrimpel' - 'depressie' - 'traan' - 'dood'. In tegenstelling tot de overige regels staat de dood geïsoleerd wat het des te schrijnender maakt.

Niels C. zei

En zo beschrijft men dan een leven van lang en hard werken en er niets voor terugkrijgen.
Prachtig hoe je met de woorden speelt, een zin die de levensfase voorsteld en dan die drie woorden.. gewoon schitterend.
Ook de inhoud is schitterend!

Het regenelfje zei

Héél mooi wat je hier schreef... Je slaagt er in het leven samen te vatten in slechts enkele regels...

Emmeline zei

Origineel opgebouwd, duidelijke evolutie... eigenlijk een sterk gedicht, als ik het objectief bekijk...
maar dit is niet echt mijn ding. Ik vind niet dat je hier het leven samenvat, want leven is zoveel meer dan dit... Ik heb het ook niet zo voor die herhaling van dat woordje maatschappij (maakt het voor mij wat te maatschappijkritisch), maar ik weet wel dat het zo hoort en dat het zeker niet veranderd moet worden...
Xx

soo mee zei

Het gedicht is goed opgebouwd en de verschillende levensfasen zijn duidelijk omschreven. Maar toch komt het een beetje over als een 'boehoe-de-maatschappij-is-slecht'
-gedicht.