woensdag 30 mei 2007

Vechten voor geluk

tranen druppen
op het bed
je kruipt weg
te ver misschien

mijn hart breekt
jou hier zo ongelukkig
te moeten zien

ik ga de strijd aan
met het onbekende
maar ik vecht
voor jouw geluk


© Elke Vandamme
Gepost door

2 opmerkingen:

Het krakende ei zei

Een gedicht dat dapper de handschoen opneemt, maar geraakt wordt voor het raakt. Het verdriet sijpelt meteen naar binnen, heeft de allesvernietigende kracht van water. Gelukkig houden deze drenkelingen het hoofd boven water en vechten ze voor wat ze waard zijn. Boven hun hoofd hangt, dreigend als het zwaard van Damocles, de prijs van strijdlust.

30 mei 2007 om 18:32
Niels C. zei

Het lijkt me hier wel een familieonderonsje te worden zoals bij een vorig gedicht vermeld, laat ik dan ook maar meedoen!
Nuja, dat even terzijde..
Sterk gedicht..
Vooral de strijd aangaan met het onbekende raakt me..
Mooi mooi

31 mei 2007 om 19:36

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)